Ktoś mi podmienił syna...

Spokojnie, tylko w filmach takie historie :-) 

Wczoraj byliśmy na szczepieniu. Ale może najpierw o tym co działo się rano. Tatko został pierwszy raz sam z synusiem. Miałam co do tego pewne obawy, bo jak dotąd boi się jeszcze go przebierać (ten płacz go zawsze paraliżował).  Około godziny 7 wyszłam by się zarejestrować do poradni K. Wróciłam po 30 minutach. Na wejściu powitał mnie płacz. I tylko słyszę jak tatuś mówi "ale wstyd". Ponoć wcześniej Miki nie płakał, zaczął chwilę przed moim powrotem. Przed 10 tatko mógł się wykazać kolejny raz - wyszłam na wizytę (wszystko jest dobrze, tylko ranę po cięciu mam sobie smarować). Wróciłam po godzinie - wchodzę, cisza. Na podłodzę porozrzucane samochodziki (faceci!), a Miki z tatą siedzą sobie w fotelu i słuchają muzyki. I to wcale nie kołysanek, czy klasyki - składanki hitów ze Spotify :-) Mikołajowi bardzo się podobają takie nowocześniejsze melodie, przeżywa każdą nutę :-) Uważam więc, że egzamin zdany na 5 z minusem - bo pampers z kupą był niezmieniony ;-) 

W trakcie badania lekarskiego przed szczepieniem Mikiemu tak się podobało, że nawet się uśmiechał. Nie przeszkadzało mu rozbieranie, ubieranie itp. Pielęgniarka nawet się śmiała, że tak mu się u nich podoba, ale że nie chcą go gościć zbyt często. 

Planowaliśmy dokupić dwie dodatkowe szczepionki. Jednak po rozmowie stanęło na tym, że wykupujemy pakiet 5 w 1 i rotarix. Na pneumokoki zaszczepimy przy następnej wizycie. I nie żałuję decyzji - już te dwa wkłucia były dla Mikiego strasznym przeżyciem. Pewnie wytrzymałby i kolejne, ale ja chyba już bym pękła. A i tak miałam płacz na końcu nosa. Wykupiliśmy maść na wysypkę i pojechaliśmy do domu. Mikołaj zasypia na sam widok samochodu, ale nie dałam mu za długo pospać. Musiałam go podkarmić i po chwili jechaliśmy do poradni preluksacyjnej (wcześniej nie miałam pojęcia, że coś takiego istnieje). Tym razem czekała nas dłuższa droga (do przychodni rodzinnej mamy 3 minuty, do preluksacyjnej około 30). Miki obudził się tylko na chwilę, na czas badania i ubierania. Ogólnie jestem bardzo niezadowolona z wizyty - trwała 2 minuty, łącznie z rozebraniem. Dostaliśmy kartkę z wynikiem badania i już. Nawet nikt z nami nie porozmawiał - taka masówka :-/ Za dwa miesiące powtórka...

Zahaczyliśmy też o supermarket - w końcu sama zrobiłam zakupy, robienie list już mnie zaczęło wkurzać. Miki cały czas słodko spał w wózku zakupowym - w foteliku oczywiście ;-) 

A wracając do tytułu posta - od wczoraj Miki się zmienił. Nie wiem czy to skutek uboczny szczepionki, czy po prostu dorasta ;-) Od wyjścia z poradni usłyszałam jego płacz może z dwa razy :-o Jest tak spokojny, że nie przypomina w ogóle tej marudy sprzed kilku dni. Nawet przewijanie sprawia mu radość, a wcześniej był ryk na całe osiedle. 

Byłam nastawiona na kolejną nieprzespaną noc, szczególnie że wiem jak ciężko niektóre dzieci przechodzą szczepienia. A tu niespodzianka - obudziłam się wyspana. Chyba pierwszy raz od... od porodu?! Miał coprawda lekki stan podgorączkowy, jednak zwalczał go sam i nie potrzebny był czopek. Budził się średnio co dwie godziny, podjadał trochę, wypluwał cycusia i zasypiał. Mówię Wam, ktoś go podmienił ;-) 

Mam nadzieję, że kolejny post nie będzie o tym, że zwrócili mi moją Marudę ;-) 

P.S. Wiecie co Tatusiowi sprawiło wczoraj największą radość? Parkowanie na miejscu dla matki z dzieckiem :-D Na jego twarzy było widać dumę!