O jedzeniu słów kilka...

Wspomniałam w którymś z ostatnich postów o diecie matki karmiącej.  Dzisiaj chcę się nad tym trochę pochylić. Nadal nie mam zamiaru nikogo krytykować,  bo każdy ma prawo do podjęcia decyzji zgodnie ze swoim sumieniem i przekonaniem. Będę więc pisać o sobie i o tym co ja czuję (a czułam jeszcze niedawno inaczej).

Mój mały śmieszek :-)

W ciąży stworzyłam sobie tabelkę zakupow, pamietacie? Przez tydzień leżenia w szpitalu biłam się z myślami i wyrzutami sumienia. Na obiad podali zupę kalafiorową - nie zjadłam jej. Na śniadanie dali jogurt truskawkowy - też go nie zjadłam. I tak wybierałem sobie co mogę a czego nie, aż doszło do tego, że po prostu byłam glodna. Myślałam sobie wtedy, że jacyś niepoważni ludzie pracują w szpitalnej kuchni - "w ogóle nie pomyślą o matkach karmiących". Przy wypisie ze szpitala położna zasugerowała, że dla dziecka warto się poświęcić pod względm diety. Więc po powrocie do domu żywiłam się ryżem, marchewką i kurczakiem na parze. Na deser również ryż - z jabłkiem i cynamonem. Do picia woda i rozrobiony sok jabłkowy. W ramach szaleństwa zjadłam czasem banana. Czułam,  że powoli opadam z sił - a przecież powinnam jeść nawet o 500kcal więcej. Pojawiły się też małe problemy gastryczne... Gdy u Mikusia pokazała się wysypka, robiłam sobie wyrzuty, że to przeze mnie i moją "nieodpowiedzialność". Za poradą piediatry wyeliminowałam nabiał z diety (w sumie nadal nie wiem, czy słusznie). I nagle okazało się, że mogę jeść jeszcze mniej. I tak jadłam. Waga spadała w szalonym tempie.

Ale pomyślałam sobie DOŚĆ! Przecież ja też muszę być zdrowa by mieć siłę do opieki nad Maluszkiem. Zaczęłam więc dociekać i szukać informacji. Wpisując w wyszukiwarce "dieta karmiącej" znalazłam mnóstwo stronek z konkretnymi wytycznymi, co można a czego nie można. W całym ty0m bałaganie (bo raz brokuły można a raz nie itp.) znalazło się jednak też stwierdzenie, że czegoś takiego jak dieta karmiącej po prostu NIE MA... Mama powinna się odżywiać zdrowo by zapewnić sobie i dziecku wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Wiadomo, że nikt nie naje się kapusty "do urzygu" bo to i dorosłego powali z nóg. Dieta musi być bogata, urozmiaicona i... mądra. 

Niektórzy powiedzą... a KOLKI? Kolki mają też dzieci karmione mlekiem modyfikowanym, więc powinien to być główny argument - kolki wynikają z niedojrzałości układu pokarmowego. Jeśli mają wystąpić to i tak wystąpią, niezależnie od naszej diety.  (Opieram się m.in. na www.hafija.pl - stronę prowadzi dyplomowana promotorka karmienia piersią, więc chyba trochę się na temacie zna.)

A teraz dość teorii. Przyznaję, że na początku swojej macierzyńskiej drogi wpadłam w pułapkę i katowałam się bardzo rygorystyczną dietą. Wszystko dla dobra Małego. Zaczęłam jednak myśleć rozsądnie - nie tylko o dziecku ale i o sobie. A więc staram się odżywiać zdrowo ale też i bogato. Nie jem tylko nabiału - warto by było jednak też sprawdzić czy to aby napewno od tego ta wysypka. Wprowadzam do swojej diety warzywa, owoce, przyprawy i różne mięsa (a nie tylko kura i kura). Robię to powoli i obserwuję Mikiego - nic złego się nie dzieje. Nie męczymy się z kolkami i obym nie zapeszyła. Wiadomo, że nie pójdę sobie do McDonalda na zestaw powiększony i nie zapiję wszystkiego litrem coli. Nie zjem też garnka bigosu. Umiar, umiar i jeszcze raz umiar!

No i tyle mojego wymądrzania. Co Wy myślicie na ten temat?

P.S. Szukam na mieście świeżych brzoskwiń i jak na złość nigdzie nie ma - przynajmniej nie tam gdzie mogę wjechać z wózkiem...